Verslag aflevering 7

Nog vijf spelers zitten in het spel: Carolien, Daniel, Kees, Paulien en Zarayda. Vier kandidaten en één Mol. Ze hebben nog steeds de kokers uit de safari-opdracht in hun bezit. Daniel deelt mee dat een verbond sluiten vrij zinloos is aangezien je niet weet wie je tegenover je hebt.

Dag 12 – Drakensbergen
Wat zou er toch in de kokers zitten? Fotopapier? Dat vragen de kandidaten zich tijdens het ontbijt af. Art komt langs met de mededeling dat ze spullen moeten kopen om een kamer te verduisteren. Het budget om de boodschappen te doen bedraagt 1000 Rand ofwel zo’n 100 euro. De groep schaft verschillende spullen aan waaronder dekens. Tijdens het winkelen vindt Kees nóg een zwarte koker in een mandje.

Nadat de boodschappen gedaan zijn, zet de groep koers richting een oude drukkerij die nog verduisterd moet worden. In de drukkerij vinden ze stokken die ze willen gebruiken om de kamer te verduisteren. Sommige ramen bevinden zich echter enorm hoog boven de begane grond.  Paulien vindt een ladder waardoor dat probleem van de baan geholpen is. Wanneer de kamer donker is, kan het ontwikkelen beginnen. De koker uit de winkel levert geld op maar uit de andere kokers komt zwart papier. Dit betekent dat de kokers reeds opengemaakt werden. De groep verdient 500 euro maar dit had 6000 euro kunnen zijn. Achteraf geeft Zarayda toe de kokers opengemaakt te hebben.

Later die dag worden de kandidaten en Art gescheiden door een tafel. Op de tafel liggen schaaltjes en onder die schaaltjes liggen … topito’s! Ze zijn weer terug van weggeweest na het kleurrijke Mexico-seizoen. Er liggen rode, groene, gele en blauwe stukjes. De persoon die als eerste een topo weet te maken met vier stukjes van dezelfde kleur, verdient een vrijstelling voor de finale. Dit wil zeggen dat als die persoon de komende executie overleeft, hij of zij in de finale van WIDM staat! De kandidaten mogen zoveel topito’s verzamelen als ze willen maar wanneer ze een schaaltje optillen waar geen topito onder ligt, moeten ze een topito naar keuze terug onder het schaaltje plaatsen. Na elke twee minuten wordt gekeken of elke kandidaat een topito vastheeft. Wanneer dit niet het geval is, ligt de betreffende kandidaat uit het spel. Om het nog wat ingewikkelder te maken, wordt de tafel na elke beurt rondgedraaid zodat het moeilijker wordt om te onthouden welke soort topito waar ligt.

Paulien vindt een gele topito, Carolien een groene, Daniel een blauwe, Zarayda een rode en Kees ook een rode. Dan Paulien niets, Carolien geel, Daniel geel, Zarayda groen en Kees niets. Paulien en Kees moeten dus hun eerste topito terug onder een schaaltje leggen. Vervolgens vindt Paulien rood, Carolien blauw, Daniel groen, Zarayda niets en Kees groen. Paulien niets, Carolien rood, Daniel blauw, Zarayda niets, Kees rood. Paulien niets waardoor ze uit het spel ligt, Carolien niets, Daniel rood, Zarayda niets waardoor ze uit het spel ligt, … Uiteindelijk vervolledigt Daniel de blauwe topo wat hem een doorzichtige vrijstelling oplevert.

Dag 13 – Drakensbergen
Daniel zit niet aan het ontbijt. De anderen moeten proberen de vrijstelling van Daniel af te pakken. Ze kunnen zelf een vrijstelling maken met topitopartjes die in een veld verspreid liggen: wanneer deze de andere kant haalt, verliest Daniel zijn vrijstelling. Bovendien verdienen ze dan 2000 euro voor de groepspot. Daniel verdedigt zijn vrijsteling goed: terwijl de anderen in het veld op zoek gaan naar de topito’s vliegt hij in een helikopter over het veld en probeert de anderen af te ‘snipen’. Zarayda wordt afgeschoten en niet veel later ook Paulien. Carolien en Kees moeten het met twee weten te rooien. Kees wordt toch geveld en ook Carolien moet als laatste het onderspit delven ondanks dat vier gekleurde partjes (om de vrijstelling te maken) het eindpunt bereikt hebben. De kandidaten halen hun mollenboekjes erbij en wisselen informatie uit.

Het is tijd voor de test.
Zarayda     GROEN!
Kees          GROEN!
Paulien      GROEN!
Daniel        ROOD

Daniel moet het spel verlaten. Het was alles (groen scherm + finale) of niets. De Mol trekt aan het langste eind …