Zet mij op een onbewoond eiland, dan heb ik liever de Nederlandse versie. Maar ik ben ook Nederlandse, misschien heeft het daarmee te maken. Ik herken mijn cultuur. België, zie de snelwegen, de grauwe steden, alles is somberder en depressiever. Dat zie je terug in De Mol. De Belgen laten zich graag voorstaan op hun muzieksmaak. Artistiek enzo. Ik vind het depressief, geef mij maar Volendam, Nick en Simon. Belgische mol wil geen problemen bij hun kandidaten dus daarom zetten ze mensen bij elkaar die allemaal graag een feestje bouwen. Daarmee heb je snel een groep. Ja, maar daarmee sluit je heel veel kandidaten uit met een wat serieuzere inslag.
En het wordt snel iets te melig. Maar dat is mijn mening. Afleveringen van anderhalf uur vind ik iets te lang.
Nederlandse versie is vaak veranderd, gaat met de tijd mee, experimenteert en ik neem aan dat er in de toekomst nog steeds dingen zullen veranderen, minder biechten bijvoorbeeld. Belgie blijft vasthouden aan hetzelfde. Waarom niet eens andere muziek bijvoorbeeld?
Ik heb ook best wel kritiek op de Nederlandse mol, naast de vele biechten wordt het iets te veel op kinderen gericht laatste jaren.
