Voor geen enkel televisieprogramma blijf ik thuis. Vroeger niet ,toen medisch centrum west een echte hype was, en ook nu niet.
De nieuwe Uhri Geller wordt ook wel zonder mij gekozen. Toch is er 1 programma waaraan ik mijn hart verloren heb,en dat ik
MOET zien, al ben ik op de avond van de uitzending weg en kom ik rond 2 uur pas thuis,bekaf. Dan nog gaat de dvd recorder aan , want
voor Wie is de mol ben ik nooit te moe... Volgens mij heb ik de eerste aflevering van dit spel ooit op de Belgische tv gezien , en vanaf
toen was ik verloren. Allemaal heb ik ze gezien, al zit ik meestal helemaal fout met mijn mol. Lachen hoor, duizend procent zeker zijn van de
saboteur en een bepaalde sympathie hebben bij die ene fanatieke kandidaat en er dan bij de laatste aflevering achter komen dat de mol toch weer
diegene was waarvan ik zeker wist dat die nooit de mol kon zijn.Omdat ie zo zijn best deed,of zo vriendelijk was, of er gewoon niet uitzag als molletje.
Het mooiste voorbeeld is nog altijd George, die zwetend op zijn fiets
probeert de berg op te komen . Arme kerel, dacht ik. Later zie je dan dat hij gewoon in het verkeerde verzet zit te trappen en op het gemakje
onderweg af stapte om te relaxen.. Lumineus! Ik had hem zo mijn portemonnee meegegeven, zoveel vertrouwen had ik in hem!
Wel vond ik de eerste reeksen beter dan nu. Puurder, zeg maar. Eigenlijk kun je er nu als televisie kijker niet meer achter komen wie de Mol is. Alles
lijkt een aanwijzing, de theorieën gaan verder dan ik soms kan bevatten,en door de BNers ben je vaak al bevooroordeeld voor de eerste opdracht überhaupt
is uitgevoerd. Toch zie ik de Mol als 1 van de betere programma's die nog te zien zijn op de buis. Als ik bemerk dat iemand ook een mol kijker is,
schept dat meteen een band. T geeft een soort familie gevoel....Wij als molfanaten onder elkaar. Ben benieuwd wie me dit jaar weer op het verkeerde been
zet. Al ben ik er, net als die jaren voorafgaand aan het tiende seizoen trouwens, zeker van dat ik dit keer op de goeie zit......!
